8 juni 2008

In wiens hand...

Een basketbal in mijn handen is 15 euro waard.
Maar als Michael Jordan een basketbal vasthoudt,
is hij ineens 1 miljoen euro waard.
Het is maar net wie 'm vasthoudt.

Ik kan niks uitrichten met een tennisracket.
Maar Pete Sampras wint er Wimbledon mee.
Het is maar net wie 'm vasthoudt.

Ik kan met een stok een steile helling beklimmen.
Maar Mozes liet met een stok de Rode Zee splijten.
Het is maar net wie 'm vasthoudt.

In mijn handen is een katapult een stuk speelgoed.
Maar voor David was het een krachtig wapen waarmee hij Goliath versloeg
Het is maar net wie 'm vasthoudt.

Met twee vissen en vijf broden kan ik een paar broodjes vis maken.
Maar Jezus kon er duizenden mensen mee voeden.
Het is maar net in wiens handen ze zijn.

Met spijkers kan ik iets timmeren.
Maar spijkers door de handen van Jezus Christus hebben ervoor gezorgd dat een ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.
Het is maar net in wiens handen ze zijn.

In wiens handen ligt jouw leven? Geef je leven aan Jezus Christus en leg al je zorgen, angsten, hoop, dromen, zonden, schaamte en je hele toekomst in Zijn handen.
Hij is de Weg, de Waarheid en het Leven. Niemand kan bij de Vader komen dan door Hem. (Joh. 14:6)

Wat is je leven dan veel waard!

Een liefdevolle rechter

“Er waren twee jongens die samen als beste vrienden opgroeiden. In de loop der jaren gingen ze ieder hun eigen weg. De een had een goede carière en werd rechter. De andere had moeilijke tijden, raakte bij de verkeerde mensen betrokken en werd een dief. Op een dag zag de rechter een man achter het beklaagdenbankje staan. Het was niemand anders dan zijn oude vriend uit zijn kinderjaren, van wie hij veel had gehouden. Hij zat met een verschrikkelijk dilemma. Als rechter moest hij de wet handhaven. Hij wist dat hij de dief een grote boete moest opleggen. Hij wist ook dat zijn vriend dat niet kon betalen. Als hij niet zou betalen, zou hij tot gevangenisstraf worden veroordeeld. De rechter sprak de vonnis uit. Dat was zijn plicht. Maar toen stond hij op en deed zijn pruik af en toga. Tot uiterste verbazing van iedereen in de rechtzaal ging hij naast zijn vriend in het beklaagdenbankje staan, haalde zijn chequeboek tevoorschijn en betaalde de boete voor de man van wie hij hield. Zijn vriend was vrij en kon gaan. Geen boete, geen gevangenisstraf, helemaal geen schuld meer.”

In dit verhaal is de rechter een beeld van God. Hij was door de wet gebonden, want Hij zelf was wet. Hij kon niet zomaar de fouten van zijn vriend door de vingers zien. In plaats daarvan moest Hij zelf voor hem betalen. Als rechter kon Hij dat niet doen. Daarom trok Hij voor een tijdje zijn toga uit en ging in het beklaagdenbankje staan, naast de dief. Hij stuurde dus zijn zoon Jezus naar de aarde, omdat Hij op die manier een tijd mens wilde worden. Zo wilde Hij ons laten zien dat Hij werkelijk begrijpt wat het betekent om op aarde te leven en te worstelen zoals wij dat doen. Toen Jezus stierf, stierf Hij in onze plaats. Hij nam al onze zonde op zich, zodat wij vergeving konden ontvangen en voor God volmaakt werden gemaakt. De dood die wij verdienen, nam Hij op zich. Hij stierf, zodat wij dat niet meer hoeven. Wij kunnen het leven kiezen.

Uit: Getemde Tijger, door Tony Anthony.

Gevonden op http://bijbelteksten.punt.nl/

Johannes 3:16 Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.